تصاویری از روستای خیارج از شهرستان بوئین زهرا (استان قزوین)

روستای خیارج در بیست کیلومتری بوئین زهرا زادگاه بزرگان علمی و سیاسی استان قزوین و به قول یکی از رفقا: ابوریحان با علم از دنیا رفت، بوعلی دانشمند از دنیا رفت، من هم حال خوشی ندارم؛ این روستا زادگاه من می‏باشد و در پستهای بعدی بیشتر در مورد خودم صحبت خواهم کرد،‏ضمناً از مسئولین هنرستان کشاورزی شهدای خیارج که این عکسها را در اختیار من قرار دادند بسیار ممنونم

حالا این عکسها را ببینید

تپه تاریخی

بلوار غربی وستا

امامزادگاه هادی و مهدی

معماری سنتی

بافت قدیمی روستا

مزارع روستای خیارج

منظره

منظره دیگر

راه باغستان

باغ انگور در پائیز

راه صحرا

آبراه

صحرا

شخم زمین

البته هنوز عکسهای زیادی هست که از بافت جدید و خیابانها و امکانات روستا باید در اختیارتان قرار بدهم

تا بعد....

با تشکر از وبلاگ هنرستان کشاورزی خیارج

http://hoonarestan.blogfa.com

 زلزله خیارج سال 1341

با تشکر از دوست عزیزم

حسن آقا

وبلاگ ققنوس

شعر تاتی1

(نصیحت پدرانه)

اِیدنَه رَیَت پِِِورَرِش هَی مِواشَه

Idna rayat pevraresh hay mevasha

( یک کشاورز همیشه به پسرش می گفت)

هَر چِی ماجِم گوشا کَه تا جِیَوشَه

Har chi majem gosha ka ta jiavosha

( تا اینجائی هر چه می گویم گوش کن)

چُوما زَمُونَ به سختِیُو گُذشتَی

Choma zamon be sakhtio gozashtay

(زمان ما به سختی گذشت)

شَُما را سختیش هَلا کِه بِمَندَی

Shoma ra sakhtish hala ke bemanday

(اما هنوز سختیش برای شما مانده)

هر کُواگَه اَوَه یَه جا گو بِکیر

Har koaga ava ya jago bekir

(هر کجا آب هست آنجا دانه بکار)

سَوزَعلف باینَه یاگو  دستُو گیر

Savza alaf baina yago dasti gir

(اگر علف سبز دیدی گول نخور، رها کن)

دَُونَه که مُون خاکو یِه زارُو واری

Doona ke moon khako ye zaroo wari

(دانه تا زمانی که در خاک است، مثل بچه است)

روز و شَوَ پِیلـَه مِگردِه کاری

Roozo shava pilla megarde kgri

( شب و روز گویا بزرگ می شود)

هر چِی که شاخَش به جُوَر تَر مُشُه

Har chi ke shakhash be joar tar mosho

( هر چه که شاخه اش بزرگتر می شود)

میوَه یُو وَلگش آندی سَر تَر مُشُه

Miwa yo walgash andi sar tar mosho

(برگ و میوه اش از آن بزرگتر می شود)

نوروزِ را غَرَه مَگرد بالارِم

Navroze ra gharra magard balarem

(به نوروز غره نشو پسرم)

پاییز میا تَمُوم مِگردِه کارِم

Paeiz mia tamom megarde karem

(پائیز می آید، و کارم تمام می شود)

هر چی بِکیراشَه، بِچیناشَه تَه

Ha chi bekirasha bechinash ta

( هر چه بکاری همان را بچینی)

قُولایُ یو نَکُو نِدِرِه، کُوایش تَه

Gholay yo nakko nedere koaysh ta

(خوب و بد ندارد، کجائی تو)

اَما مِیکیرُونُ و مِیچینا شُما

Ama mikiron o michina shoma

(ما می کاریم و شما می چینید)

جِیمُون زَمُونُو هَمَه چی را شُما

Jimon zamoono hama chi ra shoma

(در این زمان همه چیز برای شماست)

اَگر نِباشَه خُوشتَنی را فِکرُو

Agar nebasha khoshtani ra fekro

(اگر تو به فکر خودت نباشی)

بِزون کِه هُشکِی اِشتَه را نِی فِکرو

Bezoon ke hoshki eshta ra ni fekro

(بدان که هیچ کس به فکر شما نخواهد بود)

سَرحالیشَه، جَوُونیشَه، مِتونی

Sarhalisha javoonisha metooni

( سر حالید، جوانید، می توانید)

اِیندِی واجِم اِشتَه را کِه مِزونی

Indi wajem eshta ra ke mezooni

(این را به شما بگویم که می توانید)

هر کِی کِه اِشتَه پَی پَیو مِگردِه

Har ki ke eshta pay payo megarde

(هر کس که به دنبال شما می گردد)

بِزون اِی نَقشَه دَر پَیو مِگردِه

Bezoon I naghsha dar payo megarde

(بدان که در پی یک نقشه می گردد)

یا پِل دَری یا کَه دَدَی پِل دَرِه

Ya pel dari ya ke daday pel dare

( یا خودت پول داری، یا پدرت)

تا خَرج کَرِندَه آ پِلون کَه دَرِه

Ta kharj karenda a peloon ke dare

( تا آن پولها را خرج کنند)

تَجرُبَه ماجِه، که شُما ناشِیا

Tajroba majeh ke shoma nashia

(تجربه می گوید، که شما ناشی هستید)

هر چِی ماجِم، تا مِکرا راضِیا

Har chi majem ta mekara razia

(هر کاری را که خودتان انجام دهید راضی هستید)

شاه و گدا هَر چِی تَنِشون کَرِن

Shaho gada har chi taneshoon karen

( شاه و گدا هر چه در تن داشته باشند)

فرقِی نِدِرِه، خَوِ را بَر کَرِن

Farghi nederre khave ra bar karen

(فرقی ندارد، موقع خواب از تن در می آورند)

اَز هَمی اِیندِیم دَ واتِم اِشتَه را

Az hami indim da watem eshta ra

( من همین را داشتم که به تو گفتم)

مِگو گوشا مَکَه، مِگو گوشا کَه

Magav gosh maka megav gosha ka

( می خواهی گوش کن، می خواهی گوش نکن)

23/10/87[1]

هاشم مالکی